Kindertjes, meisjes, vrouwen en soms mannen in Myanmar beschermen hun gezicht elke dag met thanaka. Overal waar je kijkt, zie je gezichten met het goudgele poeder. Soms is het kunstig aangebracht in cirkels en vierkanten, soms zie je slordige vegen, soms is het hele gezicht ermee bedekt. Het recept van thanaka is heel eenvoudig. De basis is fijn gemalen boomschors die vervolgens wordt aangelengd met een paar druppels water zodat een smeuïg, zacht houtpapje ontstaat. Birmese vrouwen zouden dit papje al zo’n 2000 jaar gebruiken.
Overigens is niet elke boom geschikt voor deze natuurlijke huidverzorging. Er zouden alleen bepaalde soorten, zoals de Limonia acidissima en de Hesperethusa crenulata, voor gebruikt worden. De bomen moeten meer dan 35 jaar oud zijn om er thanaka van te maken. Het hout, in kleine boomstammetjes gesneden, wordt overal in Myanmar verkocht. De vrouwen bereiden de thanaka door de stukken hout op een kyauk pyin, een ronde leistenen plaat, te vermalen. Je ziet dat veel bij tempels gebeuren.
Als ik terug kom in Nederland ga ik hier een workshop voor maken voor de Nuts Natuurclub en wie weet voor andere doelgroepen.