
We verlaten vanochtend voor het eerst onze knusse plek aan het “Serene Lake” en gaan met ons tweeën op de scooter van Meng, op pad naar de tempel: “Wat Phra That Doi Kham”. Ondanks dat Meng ons goed heeft uitgelegd hoe we er moeten komen, rijden we bij de eerste “florissante” rotonde al verkeert. We nemen de verkeerde afslag en komen op de Royal Flora Ratchaphruek terecht.

Geachte Majesteit,
De Royal Flora Ratchaphruek-tentoonstelling staat ook op ons lijstje dus gaan we naar binnen. Al snel merken we dat het geen botanische tuin is. Veel gebouwen staan leeg, of nog erger, ze staan op instorten! We zijn terecht gekomen op een “verlaten” Expo uit 2006 die daarna in 2011 nog eens opnieuw nieuw leven is ingeblazen.

Er zijn meer werknemers aanwezig in het park dan bezoekers. Dat is een slecht teken! Dit park is aan het overleven en maakt schulden en krijgt een slechte reputatie. Ik zou de koning willen verzoeken om dit park te innoveren en te vernieuwen. Zoals het er nu bij ligt is geen promotie voor de Koning, Thailand en de Wereld.

Old school
De volgende locatie was ‘New Theory’. De toekomst van “het nieuwe boeren”. Dit onderwerp spreekt me erg aan , en ik ben een en al oor. Helaas was de informatie alleen in het Thais, en de boodschap is “Old School”. De bewakers liggen te slapen op het paviljoen en de onderwerpen die de land en tuinbouw moeten innoveren komen nauwelijks aan bod.

Wereld-tuinen
Dan lopen we richting in “Internationale Tuinen”. Even gaat ons hart sneller kloppen, want we zien het Nederlands Paviljoen. Als we dichter bij komen wordt ons enthousiasme gedempt. Vaak is het beter om na de Expo alle tijdelijke gebouwen te verwijderen. Of vanaf het begin een plan te hebben hoe je omgaat met de gebouwen die achter blijven als de Expo is afgelopen zoals op de Expo in Almere in 2022. Deze floriade wordt volgens de Cradle 2 Cradle – methode gebouwd en weer afgebroken: Afval bestaat niet!

Koninklijke pad
Dan lopen we het Koninklijke pad af dat
in de verte leidt naar het Royal Pavilion. Het paviljoen was ooit het centrum
van de Royal Flora Ratchaphruek-tentoonstelling.De bestrating is een interessante compositie … veel patronen,
lijnen, hoeken, kleuren en een mooi perspectief met de heuvels en de tempel “Wat Phra That Doi Kham”, waar wij naar
onderweg waren, op de achtergrond. De -sierlelijk
lantaarnpalen zien er uit als lelies op een lange, slanke stengel. Heel mooi
gedaan! Al die lijnen komen samen in het Royal Pavilion.

de Gouden Doucheboom
Er is veel herhaling. Patroon … cirkelvormige vormen, diagonale en verticale lijnen, de witte en gouden structuren naast het pad.En kleuren herhalen … wit, steenrood, verschillende tinten beige en goudgeel.In Thailand is geel speciaal … de kleur van boeddhisme en glorie. Geel is met een reden gebruikt omdat de Ratchaphruek – de Gouden Doucheboom – de nationale bloem is. Ratchaphruek betekent “A Royal Tree“.

Morgen weer een dag….
Het Ho Kham Royal Pavilion, het paviljoen van Thailand dat centraal staat, is aan het einde van het Koninklijke pad. De zon is ongelooflijk scherp. We kunnen geen details van de witte sculpturen nauwelijks op de foto vastleggen. We nemen een elektrische bus terug naar de uitgang, want het is niet meer te harden. De thermometer staat op 37 graden Celsius. We gaan snel terug naar ons fijne plekje aan “Serene Lake”. Morgen gaan we opnieuw naar de tempel: “Wat Phra That Doi Kham”.
Bericht geplaatst in Azië, Logboek