We zijn onderweg naar de Iay Vallei. Dit is een speciale plek met verbluffend steile kloven, dichte bergbossen en hele bijzondere mensen en bergdorpen.
Duizend jaar, een verborgen gehucht, Ik ga diep het dal in, Terug in de tijd “Nishi-Awa , het westelijke deel van Tokushima Prefecture” is gevormd door Mt.Tsurugi en de Yoshino River. Binnen de hoge bergen, staat de tijd stil. Nishi-Awa is een puur land van onveranderlijke patronen en menselijke warmte.
Wanneer je hier aankomt, word je getroffen door een gevoel van onontgonnen afzondering. Het is een plek waar de ene vallei naar de andere leidt en verdwijnt in de mist. Kleine gehuchten met stukken landbouwgrond klampen zich vast aan de steile berghellingen. Er is nergens anders in Japan zoiets als dit.
Oboke
In Oboke worden we hartelijk ontvangen door een ontvangst comité van De Shikoku Mannaka Sennen Monogatari. Dit is een bijzondere trein die op een makkelijke manier Shikoku laat zien. Wij kiezen voor de harde
manier, en daar moeten we de prijs voor betalen….. We komen niet aan bij
onze minshiku (klein pension) .

In Kubo stappen we uit en wachten we op een kleinere bus die ons verder zal brengen, maar dat duurt best wel lang. Het dorp waar we zijn uitgezet lijkt wel een spookdorp. Hier kunnen we zeker niet overnachten.

Er is weinig over van de charme van de traditionele berg-woningen hier. Overal zijn golfplaten over het riet getimmerd en hier en daar een ingestorte woning.

Op het moment dat we er geen vertrouwen meer in hebben horen we een busje aankomen. Tot onze grote schrik zijn we de bushalte van de minshiku al voorbij gereden en rijden we met de chauffeur door tot het eind van de route. Dat is bij Nagoro. Diep in de Iya-vallei ligt een dorp dat wordt bewoond door meer vogelverschrikkers dan mensen – bijna een 400 tot 30 verhouding.

Volgens de Lonely Planet moet hier nog een hotel met sauna (onsen) zijn, maar volgens de buschauffeur was deze gesloten. Als we vragen of hij nog iets weet pleegt hij een paar telefoontjes en heeft hij een kamer voor ons gevonden in Heikeso. Een prachtige ruimte, maar het stikt hier van de beestjes. Als je ze aanraakt gaan ze stinken…… Het lijkt romantisch, maar dat is het niet 🙂 Als we onze ogen sluiten voelen we overal beestjes….

Bericht geplaatst in Azië, Logboek