Ikebana is een van de representatieve aspecten van de Japanse traditionele cultuur, en ikebana begon met Ikenobo.
De Rokkakudo-tempel zou ongeveer 1400 jaar geleden zijn opgericht door prins Shotoku. Priesters die bloemenoffers brachten aan het boeddhistische altaar van deze tempel woonden in de buurt van een vijver (het Japanse woord “ike“), in een kleine hut (“bo” genaamd). Om deze reden begonnen de mensen de priesters te roepen met de naam “Ikenobo.”
In 1462 verscheen de naam Senkei Ikenobo voor het eerst in historische records als ‘meester van bloemschikken‘. Senno Ikenobo, die actief was in de late Muromachi-periode (midden 16e eeuw), stelde de filosofie van ikebana vast, en vulde een compilatie van Ikenobo-leeringen aan, genaamd “Senno Kuden.”
Senno Ikenobo heeft gezegd: ‘Niet alleen mooie bloemen, maar ook knoppen en verdorde bloemen hebben leven, en elk heeft zijn eigen schoonheid. Door bloemen met eerbied te rangschikken, verfijnt men zichzelf. “
Het arrangeren van bloemen en het vinden van schoonheid in bloemen – deze zijn gekoppeld aan een hart dat de natuur waardeert en zorgt voor andere mensen. Dit is de geest van Ikenobo Ikebana.
