In de 15e eeuw kwamen eerste Chinezen in de Indische Archipel aan. Later, aan het einde van de Ming-dynastie, kwamen nog meer Chinezen die later als Peranakan-Chinezen werden beschouwd. De meerderheid van de Peranakan-Chinezen kwamen oorspronkelijk uit de Chinese provincies Fujian en Guangdong. De Peranakan-Chinezen spreken het Indonesisch/Maleis, Baba-Maleis en soms Minnanyu. Een groot deel van de Peranakan-Chinezen is boeddhist. De rest is islamitisch of christen.
Het Baba & Nyonya Huis is een combinatie van drie terrassenpartijen die in 1861 door de familie Chan werden verworven. Vier generaties woonden in het huis voordat het in maart 1985 als museum werd geopend. De naam van het museum is afgeleid van de term Baba.
Huis nummer 48 en 50 werd gebruikt als de belangrijkste woning, terwijl huis nummer 52 de bediendenkwartieren was. De inrichting van het huis geeft veel aanwijzingen voor Nederlandse, Portugese, Maleisische en koloniale invloeden die dit huis uniek maken. Overvloedig Blackwood-meubelen uit China, ingelegd met parelmoer en marmer, ontvangen ons in de formele ontvangsthal. Boven ons staat een 5 meter hoog zijden borduursel van Chinese symboliek. Een unieke trap gemaakt van massief cenggal hout brengt ons naar de tweede verdieping. Met zijn ingewikkeld geweven bladgoudsnijwerk sieren de achterkant, deze trap is bekend als de eerste in zijn soort gezien in Zuidoost-Azië. Op maat gemaakte wastafels met Chan Cheng Siew’s initialen zijn te zien in de verschillende kamers van het huis. Dit zijn slechts enkele van de onderscheidende kenmerken die wij in de fantastische huis hebben ervaren.
