• Inle Natural Heritage-programma (INHP) begint als zeven raskatten naar Inle Princess worden gebracht met de intentie om het herintroductieprogramma te starten in samenwerking met China Exploration and Research Society. Inle Heritage Foundation doet aan sociaal ondernemen vanuit Inthar Heritage Co. ltd. Samen pioneren ze het idee van sociale zaken binnen de horeca in Myanmar. Inthar Heritage co. ltd genereert inkomsten via traditionele horecadiensten, zoals zaalverhuur, restaurant, kooklessen en een cadeauwinkel. Winsten worden geschonken aan Inle Heritage Foundation om haar programma’s uit te voeren.
via een watergang langs de rijstvelden komen we uit bij Inn Dein Pagoda. Deze worden gerestaureerd en zijn zeer waardevol. Inn Dein Pagoda is het pompeii van Myanmar!
Eerst steken we met de boot over naar de overkant waarna we met de brommer op zoek gaan naar het klooster in het bos. Halverwege doet de brommer van loek het niet meer. Monniken hebben een hoog aanzien in de samenleving van Myanmar en zij zouden de change makers” kunnen zijn voor een betere toekomst.
We staan vroeg op voor de drijvende markt in Nang Pan. Wellicht een van de beroemdste attracties van Inle Lake en een van de redenen waarom veel bezoekers komen. De 5-daagse markt van Inle Lake roteert van het ene dorp naar het volgende over een periode van 5 dagen, alvorens terug te keren naar het eerste dorp en keer op keer te herhalen.Dit was een grote teleurstelling. Geen drijvende bootjes die hun waar aanbieden, maar kramen op de wal, alleen maar voor toeristen. We zijn snel de markt ontvlucht en het water overgestoken naar Alo Taw Pauk Pagode.
Op het Inle Lake, gelegen tussen de bergen, groeien drijvende tuinen en zijn huizen op palen gebouwd. De drijvende dorpen geven alleen al een prachtig beeld. .We gaan met de gemotoriseerde kano naar Samkar.. Onderweg zie je suikerrietplantages, bamboebossen en blinkende stoepa’s die uit het water rijzen. Als we in Samkar aankomen lopen we tussen immens veel stoepa’s door. Velen zijn heel oud, maar er wordt flink gerestaureerd met geld uit verschillende hoeken uit de wereld, maar vooral Singapore en China. Laat het gedroomde landschap dat Inle Lake heet jou onder dompelen in puur natuur! Voor ons staat Inlelake op nr. 1!
We zijn na een lange busreis van 9 uur in het donker bij het Inle meer aangekomen. We moeten nog een taxi nemen om bij ons hotel te komen. Dat is nog eens 25 kilometer. We zijn voor het eerst koud. Het is winter in Myanmar, maar hier is het werkelijk voelbaar. De trui komt uit de tas.
Het stroomgebied voor het Inle meer ligt grotendeels ten noorden en ten westen van het meer. Het meer stroomt door de Nam Pilu of Balu Chaung aan de zuidkant. Er is ook een hete bron aan de noordwestelijke oever. In juni 2015 werd Myanmar’s Inle Lake als eerste aangewezen voor Unesco’s World Network of Biosphere Reserves. De vissers vissen op een heel bijzondere manier. Als ze aan het vissen zijn met de ene arm, peddelen ze namelijk met de andere arm en hun been.
Bago word ook wel Pegu genoemd. Het is de vroegere hoofdstad van Myanmar ten tijde van het machtige Mon-rijk. Dit kleine stadje is vandaag de dag niet meer die machtige stad die het ooit was maar nog steeds heeft de stad een grote reputatie. Vergeleken met andere steden van deze grote heeft Bago een grote hoeveelheid Boeddhabeelden en met goud gevulde tempels.Het is tot twee keer toe de hoofdstad van een rijk in Myanmar geweest. Men zegt dat Bago, toen nog Pegu, in 573 is gesticht door twee prinsen uit het Mon-rijk. Gekozen door de gunstige ligging in het riviergebied van de Irrawaddy rivier. Na eeuwen de hoofdstad te zijn geweest van het Mon-rijk werden zij in de 11e eeuw verslagen door de Birmanen die in die tijd (1044-1287) ook het Eerste Birmaanse Koninkrijk oprichtte. Zij hadden als hoofdstad de stad Pagan en zo verloor Bago zijn status als hoofdstad. De Shwethalyaung Pagode. Dit is waarschijnlijk de bekendste pagode uit de stad. Deze Pagode is een liggende boeddha van 55 meter lang. Het werd in 994 gebouwd maar pas in 1881 teruggevonden in de jungle. De voeten van de Boeddha zijn fraai versierd en bevatten een heel verhaal.
De Shwemawdaw Pagode is 114 meter hoog en valt dan ook meteen op bij een bezoek aan Bago. Het is al meer dan 12 eeuwen oud en vaak beschadigd of zelfs compleet verwoest door aardbevingen.
Op een brommertaxi lieten we ons een middagje rondrijden vanuit Hpa-an. Het is heerlijk rustig hier! Ook een beetje onwerkelijk mooi. We zijn aangekomen in het karst-gebied van Hpa-an en gaan als eerste naar de Kyauk Ka Lat pagode. Het is een pagode bovenop een rots die je via een loopbrug bereikt omdat de pagode in een meer ligt. Als je naar boven gaat heb je een prachtig uitzicht over het meer, de bergen en rijstvelden.
Vandaag hebben we even genoeg van al die Buddha’s. in Hpa An staan er in mt_zwe-ka-bin 1000 Boeddha’s, maar waarom zoveel? En hoe ga je alles onderhouden vragen we ons dan af? Wat ons betreft geld nog steeds: Less is MORE!
We laten Mawlamyine achter ons, maar tegelijk ook de Birma spoorlijn! Vrienden van mijn opa en oma Schreuder: Engbert Dijkstra, heeft ooit aan deze spoorlijn gewerkt, terwijl zijn vrouw vast zat in een jappen-kamp. Daarna is er voor de bevrijding hier hard gevochten tussen de engelsen en de japanners!
Inmiddels ziet het er weer vredig uit hier en varen we op de Salween river richting Hpa-An. We maken een tussenstop bij het klooster Pa auk taw ya in het dorpje Na Auk. Ook dit klooster is prachtig, maar je ziet ook overal dat al deze schoonheid vergaat, en er is geen geld om deze monumenten te onderhouden. Onze entree wordt gebruikt voor renovatie, maar dat is een druppel op de gloeiende plaat. Dit terwijl er overal in het landschap gouden pagodes opduiken. Het geven van meditatie cursussen zou een nieuwe business-case kunnen zijn. De monikken staan hier ook achter de cement-molen. Ieder moet doen waar ie goed in is, maar dat gaat niet op in Myanmar
